P137- ը հրապարակել է այնքան երկար, որքան շատ մարդիկ անհայտացել են

Ընդհանուր տեղեկություններ

Տեքստային քննադատների և պատմության նեռդների համար կարող եք հիշել, որ որոշ ժամանակ անց ՝ մոտավորապես 2011 թվին, «հայտնաբերվեց» Մարկոսի նոր հունական պապիրուսային ձեռագիրը: Հայտնաբերելով ՝ նկատի ունեմ, որ այն արդեն առկա է ձեռագրերի հավաքածուի մեջ, որտեղ այն գտնվում էր 1903 թվականից: Այն իրականում հայտնաբերել են Բերնարդ Փայն Գրենֆելը և Արթուր Սուրրիջ Հանթը: Ի տարբերություն օրենսգրքի Սինաիթիոս, այս փաստաթղթերը բառացիորեն հետ են քաշվել Եգիպտոսի Օքսիրհինխուս քաղաքից դուրս գտնվող աղբանոցից:

Այս հայտնագործության մասին լուր ստանալու համար ավելի քան 100 տարի պահանջվեց այն փաստը, որ Գրենֆելի և Հանթի կողմից Եգիպտոսից հավաքած պապիրուսները պարունակում էին հազարավոր բեկորներ, որոնցից ոմանք մատից մեծ չէին: Տարիների ընթացքում (իրականում ՝ մեկ դար) դրանք թարգմանվել են, միավորվել և դանդաղ փաստաթղթավորվել: P137- ը վաղուց կար, պարզապես ոչ ոք դեռ չէր հասցրել թարգմանել, վերլուծել և որոշել `արդյոք դա լրացուցիչ հետազոտության կարիք ունի: Ի վերջո, այս ոլորտում միայն այդքան շատ փորձագետներ են աշխատում:

P137 վերլուծություն

P137- ը մի տառատեսակային հատված է, որը պարունակում էր կոդեկի կտոր տերեւ: Նրանց համար, ովքեր ծանոթ չեն գիրք պարտադիր կամ տեքստերի, կախարդ է էջերի շղթա, որոնք կախված են ներքեւից, որպեսզի էջերի ծալված էջը ստեղծվի: Մտածեք այն որպես բազմաբնույթ եկեղեցական տեղեկագիր, որը ծալված է ներքեւում: Ճիշտ այնպես, ինչպես եկեղեցական բլանկը, եթե ամբողջ էջը հեռացվի, արդյունքն ամբողջական էջ է, ձախ եւ աջ կողմը, եւ ամենայն հավանականությամբ, ոչ մի կապակցված տեքստ: Դա այն է, որ էջերը ծածկված են, մինչեւ հարթելը եւ ծալված լինելը:

Ստորև բերված օրինակում # 1 տերևը (ներքևում) պարունակում է 1,2 & 11,12 էջերը: Պատկերացրեք, որ սա Մարկի կոդեքս է. բնականաբար, 1-ին և 2-րդ էջերի տեքստը մի քանի գլուխ կլինի 11-րդ և 12-րդ տեքստերից առաջ: Այնուամենայնիվ, եթե վերին տերևը հանվի, տերևների վերևը իրականում կլինի շարունակական ընթերցում, մինչդեռ ներքևի կողմն անջատված կլինի: ,

Հանգիստ ծալքեր

Folds է գիրք գիրք պարտադիր

P137– ը պարունակում է Մարկոսի ավետարանի երկու տարբեր հատվածներ: Այն ունի ընթերցում 1-ին գլխից, 7-9-րդ համարներից և 16-18-ից: Սա նշանակում է, որ p137- ը պահանջարկի վերին տերևը չէր, բայց հավանաբար մոտ էր վերևին: Կարո՞ղ եք պահանջի ավելի շատ կտորներ գտնել 1903-ից սկսված բեկորների հավաքածուի մեջ: Կարծում եմ ՝ շատ հավանական է, որ հնարավոր լինի մեկ այլ բեկոր դուրս գալ:

Անցումը ստորեւ բերված է: Պետք է նշել, որ այս հատվածը սերտորեն հետեւում է Վատիկանիայի կոդեկին, որը Ալեքսանդրյան տեքստի տեսակից է: Հաշվի առնելով, որ այդ պապիրուսը հայտնաբերվել է, չպետք է անակնկալ լինի, որ հետեւի Ալեքսանդրիայի ընտանիքի մյուս տեքստերին:

. . . . . . .
] μ̣ ̣
[] ̣
[i 7
] τ̣ω̣ν̣ [υ] π̣ [οδημα
των αυτου εγ] ω εβαπτ̣ισα υμ̣α̣ς̣ υδ̣
[ατι 8
αυτος δε βαπ] τ̣ιςει ůμ̣
[α] ς̣ π̣ŧν̣̅ι̅αγ̣
[ιω και 9
5 εγενετο εν εκε] ιναις ̣ ̣ [ται] ς η̣μερ̣
[αις

. . . . . . .
] Ւ Ւ
[[16] εν] τ̣η θαλ̣α̣
[ςςη ηςαν γαρ αλιεις
και ειπε] ν αυτοις δευ̣τ̣ε̣ ο̣π̣ [ιςω μου και 17
ποιηςω] ûμας γενεςθαι αλι [̣εις ανθρωπω (ν))
5 και ευθυ] ς̣ αφεντε [ς] τ̣α δικ [τυα 18

Նրա սանդալներից ես ձեզ մկրտում եմ ջրի մեջ, բայց նա կմկրտի ձեզ Սուրբ Հոգով: Եվ դա տեղի ունեցավ այդ օրերին… ..

Ծովում: Քանզի նրանք ձկնորսներ էին: Նա ասաց նրանց. Եկեք իմ ետևից և ես ձեզ մարդկանց որսորդ կդարձնեմ: Եվ անմիջապես, թողնելով իրենց ցանցերը:

Թարգմանություն ՝ Բարթ Էրմանի անձնական բլոգից.

Տեքստի սյունակի ձևաչափումը պատկերված է Դ. Օբբինկի և Դ. Կոլոմոյի կողմից ՝ «5345. MARK I 7-9, 16-18" հրատարակվել է Եգիպտոսի հետազոտական ​​ընկերության կողմից.

P137- ի տեքստ. Աղբյուրը «https://www.ees.ac.uk/Handlers/Download.ashx?IDMF=45d9d9f7-8df4-4e8f-9eb5-9af2b048ef60"

Հատվածին նայելուց այն կարծես թե Մարկի առավել պարզունակ ձևն է: Մարկոսի ավետարանը, հատկապես ամենահին ձեռագրերում, հակված է ընթերցել խայտաբղետ և հաճախ միայն աննշան մանրամասներով: Այս հատվածը, կարծես, կարդում է այնպես, ինչպես սպասվում էր, որ կկարդա; առանց հետագա դպիրական ճշգրտումների կամ ներդաշնակեցումների:

Զրուցարան P137

Պալեոգրաֆիստները Մարկոսի այս հատվածը թվարկել են 2 դարի վերջին մինչև 3rd դարի սկզբները: Ծանոթագրության մի հատված թողարկվեց EES- ի կողմից և նշվեց, որ տառատեսակի ոճը նման է հունական մյուս գրականություններին 2 դարի վերջին:

Այս ձեռքի հետ ծանոթանալը ավելի դժվար է, քան սովորականը, քանի որ նմուշը այնքան փոքր է
եւ վնասված է եւ դպիրը անհամապատասխան է: Դրա առավել ցուցիչ առանձնահատկությունն այն է,
լայն եւ նեղ տառերը: Th- ը հայտնվում է շատ ավելի շոշափելի ձեւով, Turner- ի 'Formal- ում
Խառը »ոճը, որի օբյեկտիվորեն մատչելի օրինակները պատկանում են երկրորդ եւ երրորդ դարին: այն երեւում է նաեւ Հեդրիանի թագավորության օրոք թվագրված փաստաթղթերում (GMAW ² էջ 22):

5345-ում ավելի ոչ պաշտոնական տարբերակի համար կարող ենք համեմատել III 454 (+ P. Laur IV 134 + PSI II 119,
LDAB 3798; ափսե GMAW ² ոչ. 62), Պլատոն, Գորգիան, որը նշանակվել է երկրորդ դարի երկրորդ կեսին
ռազմական հաշիվներ ռեկտոյի վրա, ChLA IV 264, postdate 111): Բայց սա երկար եւ ավելի անկյունային է:
Ավելի սերտ զուգահեռ XIII 1622 (pl. IV, LDAB 4052), Th ucydides II, նշանակված է առաջին կիսամյակի
երկրորդ հարյուրամյակը, քանի որ հատվածի պայմանագրով (XIV 1710) համարվում է 148- ը, նշեք նեղ ε
եւ ς, կլորացված տառերի լայն ձեւերը եւ, մասնավորապես, μ եւ γ ձեւերը: Նորից
Կտակարանի պապիրին մենք նման սցենար ենք գրում LXIV 4403, Մեթյու (𝔓¹0³, LDAB 2938, թերեւս
նույն կոդեկը, XXXIV 2683 + LXIV 4405), որը խմբագիրն է նշանակել ուշ երկրորդ
կամ երրորդ դարի սկզբին, P. Orsini եւ W. Clarysse երրորդը (ETH L 88 (2012) 471): P. Mich.
III 138, Acts (³³ 8, LDAB 2855), որը սովորաբար նշանակված է երրորդ կամ չորրորդ չորրորդ դար,
մեկ այլ զուգահեռ, բայց մեր աչքին մեկ էլ ավելի զարգացած է, հետեւաբար, ավելի ուշ, քան 5345- ը: Բոլորը
բոլորը, մենք ձգտում ենք 5345- ին հանձնել (հետագայում) երկրորդ կամ երրորդ դար:

(ԵԷՍ)

Տեքստի նման փոքր նմուշը կարող է դժվար լինել ճշգրիտ թվագրելը, ուստի այս հատվածի թվագրումը որոշակիորեն սուբյեկտիվ է: Այնուամենայնիվ, հատվածի մեջ Nomina sacra- ի օգտագործումը ենթադրում է, որ դա բնօրինակի ուղղակի պատճենը չէ: Անվանակոչության սակրա է, երբ դպիրը կրճատում է բավականին հաճախակի պատահող անուն կամ վերնագիր: Դա սովորական էր դպիրների շրջանում պատճեններ պատրաստելու համար երկար ժամանակ պահանջելու, ինչպես նաև մագաղաթի արժեքի պատճառով: Անունը կրճատելով ՝ դպիրը ժամանակ և գումար կխնայի:

Nomina Sacra- ն, Վատիկանիոս Ջոնում

Ոմանք կարող են Gd- ի օգտագործումը ճանաչել որպես Աստծո խոսքը չհամապատասխանելու կամ խառնաշփոթելու համար, սակայն դա առասպելական պրակտիկա է: Թեեւ ճիշտ է, որ որոշ դեպքերում եբրայերեն դպիրները կփոխեն YHWH- ի անունը Adonai- ին, ջանք չխնայել սուրբ անունը. ճիշտ չէ նշել նույնական գործառույթին անվանական սահարայի օգտագործումը: Ստորեւ բերված է համընդհանուր բառերի եւ անունների ցուցակը, որոնք բնորոշ են կրճատել անվանական պահը:

(Նորագույն Նոր Կտակարանի հունարեն ձեռագրերի տեքստը, Ֆիլիպ Սոֆի եւ Դեյվիդ Բարեթ [1999])

Պատճառը, թե ինչու nomina sacra- ն օրինակի նշան է, ոչ թե օրիգինալը կամ օրիգինալը պատճենը, քանի որ օրիգինալ ստեղծագործություններ կատարող շատ դպիրներ կամ հեղինակներ չպետք է օգտագործեն նման սարքը, քանի որ դրանք ընդամենը մեկ օրինակ են: Նրանք չկարողացան կրկնօրինակել նույն տեքստը: Այն ոչ մի օգուտ չի բերում բառերի մի քանի բառի կրճատման համար, հատկապես, եթե հանդիսատեսը ծանոթ չէ նյութին: Այնուամենայնիվ, հետագայում դպիրներն ու քրիստոնյա բնակչությունը կարող էին լրացնել մտավորականության կարճատված բառերը, քանի որ նրանք գիտեին պատմությունների եւ համատեքստերի ընդհանուր հոսքը:

P137- ի կարեւորությունը

Չնայած լավ կլիներ դիտել ավելի ամբողջական պահանջ, բայց մենք դեռ կարող ենք վստահ լինել, որ այս վաղ հատվածը ևս մեկ վկայություն է տալիս Մարկոսի ավետարանին և դրա կրկնօրինակների արագ տարածմանը երկրներում: Չնայած Մարկոսը շատ շրջաններում մեծապես չի օգտագործվել, քանի որ Մարկոսը գրեթե ամբողջությամբ պատճենել է Մարկոսը, բայց դրա վկայությունը դեռ կարևոր էր վաղ քրիստոնյաների համար:

https://christianpublishinghouse.co/2019/04/04/papyrus-137-p137-the-recently-published-earliest-manuscript-fragment-of-mark/

https://www.ees.ac.uk/Handlers/Download.ashx?IDMF=45d9d9f7-8df4-4e8f-9eb5-9af2b048ef60

https://ehrmanblog.org/what-the-new-fragment-of-marks-gospel-looks-like-the-so-called-first-century-mark/

բոլորը nomina sacra և ձեռագրերի ժամկետները վերցված ինչ - որ տեղից Նորագույն Նոր Կտակարանի հունարեն ձեռագրերի տեքստը - Ֆիլիպ Կոմֆորտ և Դեյվիդ Բարեթ (1999)

(Գլխավոր պատկեր P.Oxy LXXXIII 5345. Հանրային տիրույթ)